Stablecoins دارایی های دیجیتالی مجازی است که ارزش آنها به یک ارز فیات در دنیای واقعی مانند دلار آمریکا چسبیده است. اپراتورهای Stablecoins معمولاً ذخیره ارز فیات برابر با عرضه گردش توکن را حفظ می کنند. از طرف دیگر ، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) رمزنگاری شده توسط بانک مرکزی یک کشور هستند. این دارایی های دیجیتال به جای اینکه به یک ارز فیات متصل شوند ، خود یک شکل دیجیتالی از مناقصه قانونی در کشور هستند.

ارزهای رمزنگاری شده از زمان آغاز کار بسیار طولانی است. آنها به سرعت از یک کلاس دارایی سوداگرانه به یک فرصت سرمایه گذاری در حال رشد تبدیل شده اند. ناگفته نماند که فناوری اصلی آنها ، که دامنه زیادی برای ابزارهای عمومی نشان داده است.

مقالات توصیه شده

Mukesh Ambani 20 سال را در راس اعتماد به پایان می رساند - سفر به تعداد

28 دسامبر 2022 IST 3 دقیقه (ها) خوانده شده

تحلیلگران با اطمینان از Nifty 50 پایان دسامبر سری F& O بالاتر از 18،000

28 دسامبر 2022 IST 3 دقیقه (ها) خوانده شده

Amazon to Agnipath-پرونده های مشهور که دادگاه عالی دهلی را در سال 2022 مشغول نگه داشت

27 دسامبر 2022 IST 7 دقیقه (ها) خوانده شده

شورت های کوتاه تر ، دیوانگی ، محتوای منطقه ای برای حاکم بر آیه وحشی وحشی در سال 2023

27 دسامبر 2022 IST 5 دقیقه (ها) خوانده شده

آنچه تغییر کرده است ، تقاضای دولت ها ، باز بودن مقررات و توافق کلی در مورد مزایای رمزنگاری است. با این پیشرفت ها ، دو نوع رمزنگاری منحصر به فرد - stablecoins و CBDC - ظهور کرده اند و انتظار می رود در آینده به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد.

همانطور که توضیح می دهیم این دارایی های دیجیتالی ، شباهت های آنها و همچنین تفاوت های آنها چیست.

Stablecoins دارایی های دیجیتالی مجازی است که ارزش آنها به یک ارز فیات در دنیای واقعی مانند دلار آمریکا چسبیده است. اپراتورهای Stablecoins معمولاً ذخیره ارز فیات برابر با عرضه گردش توکن را حفظ می کنند.

اگر استابلوک های بیشتری بدست آمده باشند ، باید مقدار مساوی از فیات به ذخیره اضافه شود و بالعکس. اینگونه است که Stablecoins ارزش خود را با ارز که ردیابی می کنند حفظ می کنند. برخی از stablecoins همچنین می توانند الگوریتمی باشند ، جایی که دارایی ها فقط بخشی از گردش خون خود را باز می گردانند و دیگری توسط الگوریتمی تنظیم می شود که سکه ها را ایجاد یا از بین می برد تا PEG را دست نخورده نگه دارد.

از طرف دیگر ، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) رمزنگاری شده توسط بانک مرکزی یک کشور مانند RBI در هند است. این دارایی های دیجیتال به جای اینکه به یک ارز فیات متصل شوند ، خود یک شکل دیجیتالی از مناقصه قانونی در کشور هستند.

بیشترین شباهت بین استیبل کوین ها و CBDCها، فناوری بلاک چین زیربنایی آنهاست. کاربرد گسترده کریپتو هم در مورد آنها صدق می کند زیرا (در حالت ایده آل) می توانند با نام مستعار در کیف پول های رمزنگاری ذخیره شوند و منجر به تراکنش های سریع تر شوند. علاوه بر این، این جزئیات تراکنش در یک دفتر کل توزیع شده عمومی ذخیره می شود.

شباهت دوم در مورد نوسانات است. رمزارزها بی ثبات هستند، اما استیبل کوین ها و CBDC ها، علیرغم اینکه دارایی های دیجیتالی هستند، کم و بیش پایدار هستند. یکی به ارز فیات متصل است، دیگری خود نوعی ارز فیات است. این امر فضای کمی برای نوسانات باقی می گذارد.

سومین و آخرین شباهت، مقررات است. هم استیبل کوین ها و هم CBDC ها توسط شرکت های حسابرسی خصوصی در مورد استیبل کوین ها و توسط بانک های مرکزی در مورد CBDC ها تنظیم می شوند. بنابراین، احتمال کشیدن فرش بسیار کم است.

اولین تفاوت قابل توجه بین استیبل کوین ها و CBDCها، قدرت حاکم است. با استیبل کوین های محبوب جهان، مقامات حاکم شرکت های خصوصی مانند سیرکل و بایننس هستند. از سوی دیگر، CBDC ها توسط بانک های مرکزی کشورهای مختلف ایجاد، کنترل و تنظیم خواهند شد. هر کشوری می تواند یک CBDC از ارز فیات خود ایجاد کند و آن را درست مانند پول فیزیکی مدیریت کند.

تفاوت دوم این است که استیبل کوین ها توسط مقدار مساوی ارز فیات پشتیبانی می شوند. شما همیشه می توانید یک استیبل کوین را با یک دلار واقعی که در ذخایر ذخیره شده است مبادله کنید. CBDC ها هیچ دارایی پشتیبان آن ها را ندارند، فقط قول خوب قدیمی بانک مرکزی کشور، این گونه است که همه ارزهای فیات کار می کنند.

استیبل کوین‌ها می‌توانند زیر پوشش رمزارزها قرار بگیرند. این بدان معنی است که می توان آنها را به عنوان دارایی های دیجیتال ممنوع کرد و از آنها مالیات گرفت. این مورد در مورد CBDC ها صدق نمی کند، زیرا خود کشور ارز صادر می کند.

استیبل کوین ها به استانداردی برای معاملات و سرمایه گذاری های بین المللی تبدیل شده اند. با این حال، CBDCها فقط به اندازه ارز فیات آن کشور خاص قدرتمند خواهند بود. اگر دولت یا سازمانی INR را برای تجارت قبول نکند، CBDC مبتنی بر INR را، در صورت و زمانی که منتشر شود، نمی پذیرد.

استیبل کوین ها هوشمندانه فقط به ارزهای محبوبی مانند دلار آمریکا متصل می شوند و برای حفظ اعتماد بین المللی تحت حسابرسی دقیق قرار می گیرند.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی این پتانسیل را دارند که اقتصادها را با روان تر کردن تراکنش ها متحول کنند و شفافیت و فراگیری بیشتر را به ارمغان بیاورند. با این حال، آنها جایگزینی برای استیبل کوین ها نیستند، که مجموعه ای از کاربردهای خاص خود را دارند که CBDC ها هنوز نمی توانند آن ها را درک کنند.